Hellish Souls - edycja specjalna

Kocham! Poprostu kocham! Ta seria jest tak cudowna. Sięgnęłam po nią zdecydowanie za późno. Wszystkie trzy tom tak mnie wciągnęły, że nie mogła się oderwać.

Mamy tutaj cudownych bohaterów. Każdy z nich ma wspaniałe wykreowany charakter. Czytając, odczuwamy te same emocje co bohaterowie. Płaczemy razem z nimi, śmiejemy się razem z nimi.

Cudowna historia Aurory i Nicholasa, która porwie wszystkich!
Razem z nimi doznamy krzywdy, bólu jak i szczęścia.

Pierwszą książką Weroniki jaką przeczytałam było "Hidden Hearts". Jest to książka której akcja dzieje się między 2 i 3 częścią trylogii Nicholasa i Aurory. Znając już tę historię, podczas czytania często łapałam się na momentach gdzie łączyłam akcje z "Hidden Hearts" z "Hellish Desire" i "Hellish Souls".

Kocham! Poprostu kocham! Ta seria jest tak cudowna. Sięgnęłam po nią zdecydowanie za późno. Wszystkie trzy tom tak mnie wciągnęły, że nie mogła się oderwać.

Mamy tutaj cudownych bohaterów. Każdy z nich ma wspaniałe wykreowany charakter. Czytając, odczuwamy te same emocje co bohaterowie. Płaczemy razem z nimi, śmiejemy się razem z nimi.

Cudowna historia Aurory i...

Bardzo wciągnęła mnie cała trylogia a Hellish souls była idealnym zakończeniem całej historii. Pokochałam Aurorę i Nicholasa i ich historię. Mało jakie książki mnie mocno wciągają a ta to zrobiła. Pokazała też okrucieństwo świata i do czego ludzie mogę się posunąć by coś zrobić i że nie warto zadzierać z rodziną Scott. Wciągnęła mnie ta książka i nie ma słów którymi mogłyby opisać co przeżyłam czytając tą książkę. Dziękuję Weronice że stworzyłaś tak piękną książkę.

Bardzo wciągnęła mnie cała trylogia a Hellish souls była idealnym zakończeniem całej historii. Pokochałam Aurorę i Nicholasa i ich historię. Mało jakie książki mnie mocno wciągają a ta to zrobiła. Pokazała też okrucieństwo świata i do czego ludzie mogę się posunąć by coś zrobić i że nie warto zadzierać z rodziną Scott. Wciągnęła mnie ta książka i nie ma słów którymi mogłyby...

Po ostatni tom sięgnęłam z ogromnym zaciekawieniem. Autorka jednak sprostała moim oczekiwaniom i nie zawiodła mnie w tym przypadku. Wszystkie tajemnice i kłamstwa dostały swoje wyjaśnienie, a nawet pojawiła się "kinder niespodzianka" 😊. Byłam zachwycona i jednocześnie tak zdziwiona niekiedy, że dwa razy musiałam czytać tą samą treść, by upewnić się, że to co czytam na pewno się wydarzyło. Historia Aurory i Nicholasa po wielu przejściach doczekała się swojego happy endu. Z przykrością zdałam sobie sprawę, że to już koniec.

Po ostatni tom sięgnęłam z ogromnym zaciekawieniem. Autorka jednak sprostała moim oczekiwaniom i nie zawiodła mnie w tym przypadku. Wszystkie tajemnice i kłamstwa dostały swoje wyjaśnienie, a nawet pojawiła się "kinder niespodzianka" 😊. Byłam zachwycona i jednocześnie tak zdziwiona niekiedy, że dwa razy musiałam czytać tą samą treść, by upewnić się, że to co czytam na pewno...

Nicholas po burzliwych chwilach próbuje zmienić swoje zachowanie. Bardzo mocno stara się otworzyć przed Aurorą, mimo że wpajano mu przez tyle lat, iż uczucia są oznaką słabości. Wiele razy ucieka przed przyznaniem się do emocji, jak to ma w zwyczaju.

Aurora mocno wierzy, że przyjdzie czas spokoju i szczęścia dla nich wszystkich. Trzyma się tej wiary kurczowo i dzięki temu walczy z zaciętością o życie, które pragnie wieść u boku Nicholasa. Pragnie wraz z nim od nowa rozłożyć skrzydła i nauczyć się latać.

Ale czy to wystarczy?

Właśnie żegnam się z trylogią Hellish i powiem wam, że mi przykro. Choć to nie jest wybitna propozycja, to cieszę się, że ją przeczytałam, ponieważ ŚWIETNIE się przy niej bawiłam. Wciągnęła mnie w świat płatnych zabójców do tego stopnie, że stale o tym myślałam. Świat wykreowany przez Weronikę jest niezwykły, ponieważ nie ma tutaj ani odrobiny miejsca na nudę. Uwieźcie mi, dzieje się tyle, że niejednokrotnie moja głowa nie mogła tego pojąć.
Bohaterowie mimo przeszkód zawsze, ale to ZAWSZE stają za sobą murem i to jest coś czego im zazdroszczę. Zazdroszczę im tej silnej więzi, która ich łączy. Są w stanie zrobić dla siebie wszystko, nawet poświęcić swoje życie. Oni nie są przyjaciółmi, oni są rodziną.
Isaac to dalej moje słoneczko, które rozświetla najciemniejszy mrok 🥹. Uwielbiam gościa za jego poczucie humoru, bo za każdym razem gdy się odezwał, śmiałam się w głos. Po prostu kocham to jak mocno wspierał Aurorę i zawsze przy niej był co by się nie działo. To najcudowniejszy przyjaciel na świecie i Aurora jest ogromną szczęściara, że go ma.
Nicholas przeszedł ogromną przemianę i stał się takim słodzikiem( zabójczym słodziakiem). Widać w tym ostatnim tomie trylogii, że przeszedł ciężką, męczącą drogę aby w końcu otworzyć swoje zamknięte serce.

Nicholas po burzliwych chwilach próbuje zmienić swoje zachowanie. Bardzo mocno stara się otworzyć przed Aurorą, mimo że wpajano mu przez tyle lat, iż uczucia są oznaką słabości. Wiele razy ucieka przed przyznaniem się do emocji, jak to ma w zwyczaju.

Aurora mocno wierzy, że przyjdzie czas spokoju i szczęścia dla nich wszystkich. Trzyma się tej wiary kurczowo i dzięki temu...

Tak samo dobra jak 2 cz. Ale po przeczytaniu wszystkich części stwierdziłam, że nie jest ona warta czasu jaki jej poświęciłam

Tak samo dobra jak 2 cz. Ale po przeczytaniu wszystkich części stwierdziłam, że nie jest ona warta czasu jaki jej poświęciłam

Całą trylogię czytało się ciężko, jednak są to książki warte przeczytania. Mimo wielu różnych problemów pokazują że miłość i przyjaźń jest wstanie wygrać wszystko.

Całą trylogię czytało się ciężko, jednak są to książki warte przeczytania. Mimo wielu różnych problemów pokazują że miłość i przyjaźń jest wstanie wygrać wszystko.

W sumie to byla chyba najlepsza część z tej trylogii chodz dupy nie urywa. Potencjal na fabule niezły jednak odnosze wrażenie, ze autorka tak bardzo chiała żeby bylo dobrze ze az przegięła. Za dużo wszystkiego jak na jedną książkę. Jednak widac, ze autorka ma potencjał i sie rozwija wiec trzymam kciuki i z ciekawosci przeczytam kolejne ksiazki aby zobaczyć jak radzi sobie autorka.

W sumie to byla chyba najlepsza część z tej trylogii chodz dupy nie urywa. Potencjal na fabule niezły jednak odnosze wrażenie, ze autorka tak bardzo chiała żeby bylo dobrze ze az przegięła. Za dużo wszystkiego jak na jedną książkę. Jednak widac, ze autorka ma potencjał i sie rozwija wiec trzymam kciuki i z ciekawosci przeczytam kolejne ksiazki aby zobaczyć jak radzi sobie...

Hellish Souls jest według mnie najlepiej napisaną cześcią w tej trylogii, występują plot twisty i wydarzenia których się nie spodziewamy. Bardzo podobało mi się to że rozdziały były napisane z różnych perspektyw. Opisy są dokładniejsze niż w poprzednich częściach. Książka jest zdecydowanie 18+ zawiera sceny drastyczne jak i seksualne. Uważam że warto ją przeczytać. Polecam!

Hellish Souls jest według mnie najlepiej napisaną cześcią w tej trylogii, występują plot twisty i wydarzenia których się nie spodziewamy. Bardzo podobało mi się to że rozdziały były napisane z różnych perspektyw. Opisy są dokładniejsze niż w poprzednich częściach. Książka jest zdecydowanie 18+ zawiera sceny drastyczne jak i seksualne. Uważam że warto ją przeczytać. Polecam!

statnia część trylogi Hellish. Jak dla mnie cudowna fabuła w tej części jak i w dwóch poprzednich. Wszystko się ze sobą kleiło, poznaliśmy Nesse Scott — siostre naszych ukochanych braci, do której mieliśmy nawiązania w rozdziałach xyz. W połowie czytania domyśliłam się o co chodzi, była to dla mnie super zagadka! Szokujące dla mnie było odkrycie prawdy o śmierci matki Scottów i testament ich dziadków. Wow Werka co za super pomysł! Cieszę się, że trafiłam na tak cudowną historię i mam nadzieję, że niebawem przeczytam Hidden Hearts — historię Zane'a i Silver 🥹.

statnia część trylogi Hellish. Jak dla mnie cudowna fabuła w tej części jak i w dwóch poprzednich. Wszystko się ze sobą kleiło, poznaliśmy Nesse Scott — siostre naszych ukochanych braci, do której mieliśmy nawiązania w rozdziałach xyz. W połowie czytania domyśliłam się o co chodzi, była to dla mnie super zagadka! Szokujące dla mnie było odkrycie prawdy o śmierci matki...

Nicholas i Aurora to bohaterowie obok których nie da się przejść obojętnie. Od pierwszego tomu wprowadzają niesamowicie dużo chaosu do swoich żyć, lecz przy tym odnajdują niewyobrażalny spokój i szczęście. Nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tym tomie, ale Weronika jak zwykle stanęła na wysokości zadania.

W finałowym tomie nie brakuje wielu plot twistów, które sprawiały, że siedziałam z otwartą buzią, bo Weronice udało się mnie zaskoczyć za każdym razem. Uwielbiam, że tak jak w poprzednich częściach, tak i w tej nie brakuje ciągłej akcji, która nie pozwala czytelnikowi się nudzić. Ciągle trzyma w napięciu i sprawia, że chce się tylko więcej i więcej.

Uwielbiam styl pisania autorki już od pierwszego tomu, bo jest on dość prosty, a za razem na tyle wyjątkowy, że jako czytelnika wciągnął mnie bez opamiętania. Bardzo ułatwiał mi on czytanie i sprawiał, że przez książkę płynęłam. Chcę też zwrócić uwagę, jak ogromny progres w moim odczuciu przeszła Weronika z nim, bo każdy tom jest coraz lepszy (mimo, że polubiłam się z jej stylem już w pierwszym) i wciąga coraz mocniej.

Przemiana Aurory jest bardzo widoczna i tak jak spotkały ją traumatyczne rzeczy, uwielbiam, że ta dziewczyna dalej ma serce na tacy. Tylko nauczyła się komu je wydawać. Jest silną, niezależną damską postacią i choć czasami popełniała głupie błędy to cieszę się, że mieliśmy szansę widzieć to jak nauczyła się stawiać siebie na pierwszym miejscu i nie boi się prosić o to na co zasługuje.

Bardzo cenię w całej trylogii fakt, jak bardzo Weronika stawia na relacje i udowadnia, że rodziną nie musimy nazywać tych, z którymi wiążą nas więzy krwi. To jak każdy z nich staje się ze sobą zżyty i wskoczyłby za drugim w ogień jest piękne i bardzo widoczne. Mimo, że o Nicholasie można powiedzieć wiele, lecz nie to, że jest romantykiem to uwielbiam jego relację z Aurorą. Pokazują sobie jak wiele dla siebie znaczą i ogromny plus dla głównego bohatera, który specjalnie dla niej przełamuje swoje bariery i wychodzi poza granice swojego komfortu. Wszystko po to, by zbudować z nią stałą i choć trochę zdrową relację. A sceny łóżkowe? WERONIKA PLOTA, uwielbiam cię kobieto za nie! Były g e n i a l n e, zwłaszcza pokochałam napięcie i wszystko co zbudowałaś podczas TEJ jednej sceny.

Mimo, że trochę czasu minęło odkąd skończyłam Hellish Souls, dalej do nich wracam myślami i w jakiś pokręcony sposób się do nich przywiązałam. O zakończeniu nie będę nic wspominać, żeby wam nie spojlerować tej historii, ale mam nadzieję, że sięgniecie po tą wspaniałą trylogię, bo gwarantuję, że Werka nie szczędziła emocji i jej celem stało się wywołanie łez u czytelnika.

Proszę, pamiętajcie o ostrzeżeniach i o ograniczeniach wiekowych zanim sięgniecie po którąkolwiek z tych części, bo nie bez powodu są tam one umieszczone. Jednak jeśli macie odpowiedni wiek i czujecie się gotowi, to obiecuję, że nie pożałujecie, a Nicholas i Aurora szybko się wami zaopiekują w najlepszy możliwy sposób.

Nicholas i Aurora to bohaterowie obok których nie da się przejść obojętnie. Od pierwszego tomu wprowadzają niesamowicie dużo chaosu do swoich żyć, lecz przy tym odnajdują niewyobrażalny spokój i szczęście. Nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tym tomie, ale Weronika jak zwykle stanęła na wysokości zadania.

W finałowym tomie nie brakuje wielu plot twistów, które...